بسم الله الرحمن الرحیم

چراغی دیگر

یکی از چیزهایی که انسان از آن می‌ترسد و یا خوشش نمی‌آید «تاریکی» است و به همین دلیل بود که به فکر اختراع برق افتاد [حال چرا از تاریکی می‌ترسد یا بدش می‌آید نکته ای قابل تامل است که پاسخش اکنون مورد نظر ما نیست] و با آن خانه‌ی خود را روشن ساخت. گویا با اختراع برق و تولید چراغ های الکتریکی عمر انسان طولانی تر! شد و فرصت بیشتری برای زندگی یافت.

دیگر «شب‌ها» نیز جزء عمر او محسوب می‌شد! زیرا می‌توانست از ساعات شب نیز بهره ببرد. دیگر از تاریکی نمی‌ترسید چون خانه تاریکش را با چراغ روشن می‌ساخت.

اما یک تاریکی هم هست که بسیاری از انسان‌ها از آن غافلند و برای آن خانه‌ی تاریک، چراغی روشن نکرده اند.

بله «تاریکی قبر» یعنی آخرین مکانی که انسان در این عالم خاکی از آنِ خود خواهد کرد و ساکن آن خواهد شد و البته خانه‌ای که چراغ‌های دنیوی قدرت روشن ساختن آن را ندارند! چون تاریکی آن تاریکی و ظلمتی معنوی است. خانه ای که چراغ آن «نماز شب» است.

پس با خواندن «نماز شب» چراغ قبر خود را از پیش آماده و روشن سازیم.